Fietsverslag Andalucia 2013

Dinsdag 26 maart 2013   Eindhoven - Sevilla

Gisteren al het inpakwerk gedaan. Vorige keer in het vliegtuig hadden we problemen met de grootte van de Idworx fietsdozen. Daarom hebben we nu wat kleinere genomen. Nadeel is dat het voorwiel uit de fiets moet, maar het geheel is wel beter handelbaar.
In Eindhoven hebben ze geen scanner waar een fiets in kan, dus daar moesten de dozen toch weer open op zoek naar bommen en granaten. Verder een probleemloze vlucht met Ryanair. De dozen kwamen volledig onbeschadigd aan, dat hebben we ook wel eens anders gezien.
In Sevilla werden we opgewacht door Alberto. De taxi die ons naar ons appartement bracht. Een auto met een dakdrager, maar helaas zonder touw of spanbanden. Met stukken elastiek, een net en wat plakband lagen de fietsen op het dak.

Ik had Alberto aan het Spaanse verstand gebracht, dat het maar het best zou zijn als de fietsen er niet af zouden vallen. Zodoende reed hij met 40 km per uur over het kleine stukje snelweg naar het centrum van Sevilla. Niemand die daar trouwens van opkijkt.
Fietsen uitgepakt, voorwielen erin, stuur recht, trappers eraan, bidonhouder eronder, zadel op maat zetten, routinewerk voor een fietsenmaker.
Tijd genoeg om ook Sevilla nog even in te gaan.

 

Woensdag 27 maart 2013   Sevilla

Rustdag in Sevilla.

Dat hadden we van tevoren niet zo bedacht, maar de laatste dagen in Nederland waren erg druk.
De fietsvakantiewinkel was sowieso extreem druk met afleveren van nieuwe fietsen en alles wat daar bij hoort. Daarnaast hadden we zondag de Wereldfietsbeurs en maandag de naweeën daarvan en het inpakwerk.
Daardoor is de kaart van Andalusië niet op de gebruikelijke manier ingekleurd. Dat doen we dus vandaag. Is dat zonde van de vakantiedag? Welnee, het is heerlijk relaxed zo.
Ik ben de steun vergeten waarmee de Garmin gewoonlijk op mijn stuur vast zit. Nog even zoeken naar een alternatief.

Wat gaan we deze vakantie uittesten:
- De All Rohler met riemaandrijving en schijfremmen
- De Easy Rohler Evo, met de Big Ben banden
- 2 Simpele batterijladers op de Plug 2+, als alternatief voor de duurdere en zware Varta.
- De Venus III Expad tent
- 2x Fietshelm, verplicht in Spanje
- 2 Nieuwe stuurtassen van Ortlieb, de Ultimate 6 met verschillende deksels
- Opvulslangetjes tussen de Tubus dragers en de Ortlieb tassen
- Fiets navigatie d.m.v. de Google tab op basis van Orux

 

Donderdag 28 maart   Sevilla – El Rocio

Eerste fietsdag in Spanje. Van Sevilla, via Pilas naar El Rocio.
In Sevilla moesten we over brede wegen die normaal erg druk zijn. Nu waren ze echter uitgestorven wat gisterenavond waren er diverse processies en was er volop feest tot diep in de nacht. De wegen buiten Sevilla waren wat drukker tussen bebouwing door. Na Pilar werd het rustig door een groot natuurgebied. Ooievaars, Putters, Boerenzwaluwen.

El Rocio is een behoorlijk toeristisch dorp. Witte huizen, zandwegen, paard en wagen om je rond te rijden. Een behoorlijke supermarkt is er niet te vinden. Wel een grote camping.

Vandaag hebben we niet op de Garmin genavigeerd maar op de Google-tab.

Dat was nog geen onverdeeld succes.
- Grootste probleem was dat op een gegeven moment "van de kaart af" fietsten.
- Het scherm is niet altijd even duidelijk af te lezen
- Het opladen met de "plug" ging best wel aardig.

Deze avond hebben we wifi op de camping. Door middel van rtfm kunnen we nu offline kaarten maken. Morgen proberen we dat opnieuw.
Ook gaan we experimenteren met een andere achtergrondkleur zodat ook witte en gele wegen beter te zien zijn. Soms mag de scherm beveiliging zijn werk doen om nog wat stroom te besparen. Kortom genoeg om te spelen morgen.

 

Vrijdag 29 maart 2013   El Rocio – Huelva

90 km gefietst. Veel meer dan we van plan waren. De eerste camping op ca 40 km was wel erg dichtbij. De tweede op 50 km was een echte gribus. Door naar Bellavista, net voorbij Huelva, camping niet meer aanwezig. Tja, dan maar door, nog 20 km. Zo maak je wel kilometers.

Het weer was vandaag niet veel bijzonders, zwaar bewolkt, af en toe een beetje regen, zeker niet koud, ca 18 graden. Toch nog heel anders dan thuis, een beetje vorst,wat wind en sneeuw. Daar hoeven ze het gras nog niet te maaien... Natuur en landschap porachtig.

Vanmorgen ging het navigeren met de tab nog niet. Ik moest eerst de kaart die ik 's avonds gemaakt had aanzetten. Daarna weinig problemen meer gehad. Na 2 dagen fietsen, met de tab aan de plug is de batterij nog 25%. Ik moet er wel bij zeggen dat we gisterenavond lang bezig zijn geweest om de gewenste kaarten binnen te halen. Dat vreet ook flink stroom.

 

Zaterdag 30 maart 2013 Huelva – Isla Cristina

Ondertussen weer twee fietsdagen verder.
Gisteren heeft het de dag een beetje gemiezerd. Vandaag 20 graden en heel de dag zon. Wel straf windje tegen. Morgen houd hij 17 mm regen...
Daarom maar een rustdag op de grens van Spanje en Portugal, aan het stand. Kitesurfen is leuk om te kijken bij deze wind.
Natuur onderweg is prachtig. Heel veel bloemen, grote bloeiende Rozemarijn, maar ook al peulen en sla. Verder voor heel de wereld aardbeien hier. Allemaal van die mooie grote met zo,n wit kopje. Niet gekocht, hadden slechte ervaringen met zulke Spaanse aardbeien in Nederland...

Morgen eerste Paasdag met veel regen dus maar een rustdag gepland.
Mensen praten geen woord Engels dus maar eieren gescoord door Pollo en een eierleggende kip na te doen :-) Bij Pasen hoort toch een eitje!
 

We hebben gezocht naar de Via Verde van Gibraleon naar Ayamonte. Deze weg hebben we echter niet gevonden. Misschien lukt dat beter met een fietskaart als achtergrond ipv de google maps kaart.
Vanmorgen wat opstartproblemen gehad met de tab. Die zit in de Ortlieb kaartleesmap. Dat geeft soms problemen vanwege het contact tussen de kaartleesmap en de tab, vooral als er flike regendruppels op vallen. Er gebeurt dan van alles.
Zelf ook de nodige opstartproblemen trouwens. Ik was niet vooruit te branden. Na de koffie, een tas afgegeven aan Hetty, daarna ging het beter. Dat zal wel door de koffie komen...

In Isla Cortina willen we 2 nachten blijven. Fietsen op eerste paasdag zal niet zo'n succes worden. Alles is hier dan gesloten zeggen ze, behalve wat horeca.
Een dagje niets doen kan ook geen kwaad, zeker niet aan het strand. Zodra we weer gaan fietsen verlaten we dat strand weer voor langere tijd.

 

Zondag 31 maart 2013   Isla Cristina

Dat is even schrikken om met zomertijd wakker te worden.

Gisterenavond heb ik een digitale kaart gevonden waar de Via Verde, hier vlakbij, op staat. Hij was te vinden op: openstreetmap cyclemap. Ik heb er toen meteen een stukje van geladen.
Vannacht heeft het flink geregend en vandaag is het rustdag. Ideaal om voor de koffie die Via Verde op te zoeken. Dat was maar een kilometer of 4 hier vandaan, dus die was zo gevonden. Het is een oud spoorlijntje. Een zandpad met een meter breed beton baantje ernaast, het proberen waard. Het zandpad bleef, het beton baantje hield er na 300m mee op. Rechts een mooi natuurgebied, links voornamelijk tunnel kassen vooral voor aardbeien. Die zie je hier veel. Over dit zandpad zijn ook de tunnel kassen goed bereikbaar met trekkers en karren. Dat zandpad ging dus al snel over in een spoor met diepe plassen. Prima met de mountainbike of met een crossmotor. Ook ik kon er wel aardig over met mijn All Rohler zonder bepakking. Maar dit gaan we niet proberen met Hetty erbij en met volledig bepakte fietsen.
Tot nu toe piepte mijn schijfremmen regelmatig. Nu heeft alles eens lekker onder het zand gezeten en het piepen is nu weg. Zo "heb" ook dit nadeel een voordeel.
Als ik de All Rohler in zou zetten voor een off road tocht met de wereldfietser zou ik er iets smallere banden op leggen (2.00 ipv 2.15) voor wat meer speling tussen band en spatbord.

Toch weer een km of 15 gefietst vanmorgen. Goed om de stramme gewrichten op te warmen.

's Avonds nog even naar het strand gewandeld. Het stond een stevige wind en alleen de beste kite-surfers waren op het water. We konden genieten van spectaculaire sprongen en een mix van gebakken vis.

 

Maandag 1 april 2013   Isla Cristina – Santa Barbara

Toch weer 95 km gefietst. Dat krijg je als je na 50 km een hotelletje links laat liggen, en na 70 km een camping blijkt opgeheven.
Wel een prachtige route. De groen aangegeven stukken op de Michelin kaart zijn echt de moeite waard. Rustige wegen, mooi uitzicht, bomen, koeien, schapen, varkens, paarden en veel ooievaars.

Wel flink op en af. Een camping konden we ook in Santa Barbara niet vinden. Wel een soort survival kamp. Bij gebrek aan aanwezige mensen, op deze 2e paasdag, hebben we de tent maar gewoon opgezet. De 2 aanwezige honden hebben ons die avond gezelschap gehouden.

We fietsen al dagen door een gebied met erg veel kurkeiken. Is nog steeds geld mee te verdienen, de schors wordt overal geoogst.

Dinsdag 2 april 2013   Santa Barbara – Cortegana

Mooie route vandaag, 65 km, weer over de "Michelin-groene" wegen. Veel groene berghellingen, dus ook flink trappen.
Onderweg nog een bosuil van een zekere dood gered. Hij hing met een vleugel vast in het prikkeldraad. Voorzichtig, om zo min mogelijk van de vleugel te beschadigen, en om met mijn handen uit de buurt van zijn kromme snavel te blijven, heb ik hem los geknipt met een tangetje.
Hij viel als oud vuil op de grond, maar na 5 minuten zat zat hij toch weer overeind en om zich heen te kijken. Zo hebben we hem succes gewenst en achter gelaten. Meenemen was geen optie.


Mooie fietsdag zo met aan het eind nog een pittige klim van ongeveer 15 km.
Tijd om een flesje wijn open te trekken.

 

Woensdag 3 april 2013   Cortegana – Aracena

In verband met veel regen en kou hebben we vandaag maar eens rustig aan gedaan. We waren pas om half een van de camping weg en hebben maar 25 km gefietst. Daarbij zijn we nog verschillende keren gestopt om te schuilen.
Het is goed te zien dat we hier in de ham-streek van Andalusië zijn. In sommige dorpen van niet meer dan 1000 inwoners vind je wel 5 ham winkels. Een soort slagerij maar dan een die helemaal vol hangt met hammen.

's Morgens had ik uitgebreid de tijd om op internet wat meer uit te zoeken over het navigatiesysteem dat ik uitprobeer: Orux maps (offline)
De eerste dagen heb ik gereden op een kaart van google maps. Gisteren eens geprobeerd met een kaart van topo4umaps. De kaart is iets minder gedetailleerd, maar het contrast is wat groter. De wegen zijn wat helderder op de ondergrond te zien en dat is wat prettiger aflezen op een tab in daglicht.

Geen bijzondere camping, maar wel veel leuk huisje met een open haard. Het was 's avonds best koud en het regende. Omdat er verder geen gasten waren hebben we de open haard aangestoken en hebben we in het huisje geslapen.

 

Donderdag 4 april 2013   Aracena – Monesterio

Eerst regen. Dus we waren niet al te vroeg weg uit het open-haard-huisje.
We hadden een mooie route door de bergen, een rustig weggetje langs meren en bossen.
En hééél veel bloemen, zo mooi..........


Op het eind van de dag kwamen we op de zilverroute uit. Dat is een pelgrimsroute van Sevilla naar Santiago. Op die route liggen diverse overnachtings adressen: refugios. Mooi om daar een keer de tent op te zetten.

 

Vrijdag 5 april 2013   Monesterio – Llarena

40 km vandaag, dat was rustig aan want gisteren was een pittige dag.
Veel klimmen en dalen in dit gebied dat eigenlijk Andalusië niet is maar de Extremadura.
Mooi landschap.

's Morgens regen dus na 5 km zaten we al kleddernat aan de koffie te wachten totdat het droog werd.

Onderweg, na een flinke afdaling, met slepende remmen, wilde ik wel eens weten hoe warm die remschijven zouden zijn geworden. Iedereen die zijn vingers NIET wil branden moet zo maar van mij aannemen dat die knal heet worden.

In Llerena is in een oude fabriek een hotelletje gemaakt: La Fabrica. Prima wifi. Geen tent opzetten vandaag.

 

Zaterdag 6 april 2013 Llerena – San Nicolas

Vanmorgen konden we lekker uitslapen in ons hotel: la Fabricage in Llerena.
Het is vandaag koud, noorden wind en strak blauwe lucht.
We fietsen op het gemak ie, de Extremadura uit, en Andalusië weer in. Voor Spaanse begrippen een vlak parcours, geen centje pijn.
Onderweg zien we oude Romeinse nederzettingen/kastelen. Iedere keer boven op een berg voor maximaal uitzicht. Ook zien we verschillende soorten roofvogels. We maken er foto's van, maar ik ben bang dat het te ver weg is om vast te kunnen stellen om welke roofvogels het gaat. Zo dicht bij als dat uiltje maken we nooit meer mee.


De camping bij San Nicolas is klein en sjofel.
We willen oversteken naar het zuiden van Andalusië, maar tussen hier en Ronda vinden we op de kaart en op de tab geen campings. Dat wordt waarschijnlijk een paar dagen verplicht luxe doen in een hotel...

De zon is vandaag zo gemeen fel dat mijn neus, voorhoofd en kruin verbrand zijn. Ook mijn bovenbenen zijn wat rood.

 

Zondag 7 april 2013 San Nicolas – Carmona

IJs op de auto's hier in de straten. Da's koud.
Maar de hemel is strak blauw dus dat komt weer helemaal goed. Meteen maar goed smeren.

De zon is zo fel dat om een uur of twee 's middags mijn tab een zonnesteek krijgt. Hij weigert alle dienst, is niet meer aan te zetten. We navigeren verder op de oude, vertrouwde Garmin.

Ik ben nog niet helemaal vrienden met de riemaandrijving op mijn fiets. Ik heb er al een paar keer aan gesleuteld omdat de riem af en toe met wat schraap geluid aanloopt tegen de riemschijf. Het wordt iets beter maar perfect is het nog niet.

De schijfremmen zijn perfect. In het begin piepten ze soms erg hard, maar na een ritje door los zand en een paar pittige afdalingen zijn ze helemaal o.k.

Mijn tab krijgen we weer aan de praat met een "harde reset".

Carmona is een mooi stadje om de beroemde Spaanse tapa's te gaan proeven.

  

Maandag 8 april 2013   Carmona – Pruna

Gisteren hebben we veel gefietst dus vandaag mag het wat minder. Vandaar dat we pas om 11 uur op de fiets zitten met bestemming Morton. De wegen zijn iets minder rustig dan gisteren. We laten Carmona en daarmee de bergen achter ons en rijden een plat landbouwgebied in. Overal kun je zien dat het ongewoon veel geregend heeft. Stukken land die blank staan, rivieren helemaal buiten de oevers, ingezakte slootkanten, op een plek zelfs een stuk weg een meter verzakt.

We hebben prachtig weer en op ons gemak fietsen we de 50 km naar Morton. Daar aangekomen blijkt het enige hotel moeilijk te vinden. Een behulpzame politieagent rijdt met de auto voor ons uit de stad door tot het hotel.
Prima kamer, alleen waar laten we de fiets? De eigenaar vindt dat onze fietsen wel op straat achter een hekje kunnen. Dat is voor ons echter geen optie, en we kunnen het niet met hem eens worden over een veilige stalling voor de fietsen. Op de kamer is voldoende plaats maar hij is bang dat we zijn muren beschadigen bij de trap en op de kamer.
Het was voor ons een prima plekje, maar helaas vervolgen we onze reis. Om een uur of 5 fietsen we Morton uit en de bergen in richting Olvera.
Het is pittig fietsen, ongeveer 40 km door de bergen en het wordt al laat.
Tegen dat het donker wordt komen we door een dorpje, Prins, en laat daar nu een hotelletje zijn. Fietsen in de hal, geen probleem.

We moeten vlak bij het begin van een mooie fietsroute zitten: een Via Verde. Daar gaan we morgen eens kijken.
Toch weer 91 km op de teller.

 

Dinsdag 9 april 2013   Pruna – Puerto Serrano

Vandaag de best aangeschreven Via Verde geprobeerd. Het was de moeite waard. Het was ongeveer 40 km vrijliggend fietspad over een opgeheven spoorlijntje. We reden het bijna de hele tijd berg af. Rustig fietsen, berg af, zo kunnen we het wel hebben. Ook hier veel schade door teveel water,


In Puerto Serrano, het eindpunt van de route, worden huisjes verhuurd. We besluiten hier 2 nachten te blijven. Morgen wassen en niks doen.

 

Woendag 10 april 2013   Puerto Serrano

Uitslapen, wassen, boekje lezen.
Het lijkt wel vakantie.

Donderdag 11 april 2013 Puerto Serrano – Arcos

Het weer wordt geleidelijk beter. De temperatuur wordt wat hoger: 's morgens 10 - 15 graden, 's middags 20 - 25. Droog weer, beetje wind, prima zo.
Mooi fietstochtje van 45 km.
Arcos staat bekend als het mooiste witte dorpje van zuid Spanje. We hebben een piep-klein hotelletje uit de lonely planeet gevonden. Daar zijn we redelijk vroeg aangekomen zodat we het stadje nog kunnen bekijken.

 

Vrijdag 12 april 2013 Arcos – Alcala

Weer zo'n prachtige fietsdag.
Stukje plat, stukje bergen, rustige wegen, mooi weer. Wat wil een verwende wereldfietser nog meer?
In deze streek ontzettend veel olijfbomen en olijfoliefabrieken. De olijfbomen staan in bloei.


Nou, bijna op het eind van de fietstocht komen we een Hop tegen. Een hele mooie vogel die we voor het laatst in Hongarije zijn tegengekomen. Dat is al weer 25 - 26 jaar geleden.
De camping is niets bijzonders, maar we doen het ermee.

 

Zaterdag 13 april 2013 Alcala – Jimena

Een echte bergetappe.
De afdaling die we gisteren middag hadden, is de klim van deze ochtend. En daarna gaat de klim gewoon verder. Een paar keer stoppen om koffie te zetten, te rusten en wat te eten. Onderweg de bidons een keer bijvullen want het waterverbruik is best hoog.

Onderweg komen we 2 plaatsen tegen waar de weg volledig is weggeslagen/verzakt door de regen. Zo erg dat doorgang met een auto absoluut onmogelijk is. Met de fiets aan de hand kunnen we er we langs. We vonden het al lekker rustig op de weg.

Op de kaart konden we op een redelijke fietsafstand geen camping vinden. Wat schetst onze verbazing als we een hotelletje willen gaan zoeken en binnen 1 minuut langs een camping rijden. Soms heb je geluk.

Even een update voor Orox maps.
De tab geeft geen problemen meer nu ik de tab niet meer in de kaartleesmap heb maar in de stuurtas. Dat heeft een paar voordelen en een nadeel.
Nadeel is dat je er onderweg niet zo gemakkelijk op kijkt, ik doe het voor 90 % met de papieren kaart.
Voordelen zijn dat de tab niet meer te warm wordt in de zon, en dat de tab aanzienlijk minder stroom verbruikt omdat ik er vrijwel de hele dag af blijf. Hij staat wel aan en houdt de track log bij. Als we een vlakke etappe fietsen (15 - 18 km per uur) blijft de tab zelfs helemaal vol. Tijdens de bergetappe van vandaag liep de tab leeg van 75 naar 65%.

 

Zondag 14 april 2013 Jimena – Algatocin

Vandaag maar 34 km gefietst, maar wel van die 34 km, 30 km geklommen.
Weer zo'n mooie tocht door de bergen. 's Morgens behoorlijk wat motorrijders die op zondagmorgen een stukje gaan rijden. Later op de dag werd het vanzelf rustig. Behoorlijk wat landschap / mirador foto's gemaakt.

Maandag 15 april 2013 Algatocin – El Bosque

Fietstocht door het natuurgebied Sierra Ubrique.
Natuur is kennelijk alles wat om de een of andere rede voor andere toepassingen onbruikbaar is. Door berglandschap en enorme steenklompen valt het niet mee hier om iets anders te doen dan schapen/geiten houden en het gebied tot Reserva National te bombarderen.
De wegen zijn hier rustig en matig onderhouden. De natuur is "Ardennen-achtig" maar wel met veel kurkeiken. Die worden wel bij gehouden. Dat zal wel de moeite waard zijn.
We zien veel roofvogels op de thermiek hangen en maken foto's van witte dorpjes in de bergen.
Aangekomen in El Bosque blijkt de camping gesloten.
Na een kort gesprek met de eigenaar in mijn beste Spaans, en contante vooruitbetaling kunnen we toch de tent opzetten en kunnen we ook nog de douche en het toilet van een van de huisjes gebruiken. Dat is wel fijn want van flink trappen bij 28 graden ga je toch wel zweten. Vooral in de dorpjes in de dalen was het 's middags broeierig warm.

 

Dinsdag 16 april 2013 El Bosque – Grazalema

20 km klimmen, 1000 m omhoog.
Flink trappen en prachtige uitzichten.


Voor de tweede keer op rij hebben we een gesloten camping, waar we vervolgens wel op kunnen. Niks aan de hand dus.

 

Woensdag 17 april 2013 Grazalema – Puerto Serrano

Aansluitend op gisteren nog eens 400 m geklommen.
Zo komen we op het hoogste punt van deze vakantie: Las Palmas. Een mooi plekje om koffie te drinken, foto's te maken en roofvogels te kijken. Soms hangen er wel 20 boven deze rots piek. Ze zijn echter te ver weg om te zien wat voor soort het is.

Dan volgt de lange afdaling. Wel 30 km rijden we naar beneden. We stoppen wel 10 keer onderweg om foto's te maken. Het uitzicht is heel apart en steeds weer anders.
We zijn geleidelijk onderweg naar Sevilla, maar eerst doen we Puerto Serrano nog een keer aan. Vorige keer werden we daar prima ontvangen en het ligt precies op de route. Aan het eind van de Via Verde waarvan we het laatste stuk voor de 2e keer willen fietsen.
We volgen een weg de de Via Verde kruist, en inderdaad we kruisen de Via Verde alleen we zitten 100 m te hoog.
Onze poging om die 100m via een geiten pad af te dalen mislukt. Einde geitenpad en een hoog hek langs de Via Verde. Weer terug omhoog, weg verder vervolgen, weg ingestort.
Gelukkig kunnen we met de fiets aan de hand en nog net langs. Een eindje verder ondernemen we een 2e poging om op de Via Verde te komen. Dit keer met meer succes.
Autovrij en een klein beetje bergaf fietsen we de laatste 30 km naar Puerto Serrano.

 

Donderdag 18 april 2013 Puerto Serrano – Sevilla

Laatste fietsdag alweer in Andalusië. Wat gaat dat snel.
Via rechte wegen door een landbouwgebied naderen we Sevilla. Glooiende weg, wat rijdt dat gemakkelijk.
Ik vertrek met een volle tab, aangesloten op de Plug. De tab zit in de stuurtas om oververhitting door de scherpe zon te voorkomen. Hij staat wel aan, zoals de laatste weken, en houdt zo de track bij. Af en toe kijk ik erop om zo de route te bepalen. Met deze snelheid (ca 18 km per uur) en dit beperkte gebruik blijft de tab heel de dag vol. Pas vlak bij Sevilla stop ik hem in de kaartleesmap om mezelf door Sevilla te loodsen.
De af leesbaarheid in de volle zon is slecht. Als ik even wil kijken moet ik de schaduw opzoeken. Dan gaat het goed. Min of meer moeiteloos vind ik de weg door de steeds smaller wordende straten van Sevilla.
Morgen fietsen in de doos en een beetje luieren. Overmorgen vliegen we naar huis.

 

Vrijdag 19 April 2013   Sevilla

Het is "April-fair" in Sevilla.
Sevilla is bomvol toeristen en de verhuurder van ons appartement wist gisteren al trots te vermelden dat Willem en Maxima elkaar hier tijdens de "April-fair" lang geleden hebben ontmoet.
Vanmorgen dus eerst de fietsen ingepakt en de rest klaargemaakt.
Daarna naar het festivalterrein, een uurtje lopen.
Je kijkt je ogen uit. Iedereen heeft zijn paarden op zijn mooist opgetuigd, en zichzelf opgedofd. Alleen de gouden koets ontbreekt nog. We maken een hoop foto's en een paar filmpjes. Iedereen wil er gezien worden.


Verder op tijd naar bed.
Morgen om 3 uur eruit
4 uur auto beladen
5 uur op het vliegveld
6.35 vertrekken
9.30 aankomst
10.30 pikt Gijs ons op. Hopelijk is hij niet te vroeg. Hebben wij in Eindhoven tijd voor koffie.

 

Zaterdag 20 april 2013   Sevilla – Eindhoven

Hoewel de terugreis strak gepland was liep het toch een beetje anders.
Het begon om 5 over 4 toen de chauffeur er nog niet was om ons naar het vliegveld van Sevilla te brengen. Ik belde hem uit bed en met 1001 excuses kwam hij om kwart voor 5 aanzetten. Het beloofde touw was hij in allerijl uiteraard vergeten dus met stukken stroomdraad en de beroemde vrachtrijdersteek kwamen de fietsen toch weer op het dak van de auto terecht.

Ook op het vliegveld van Sevilla ging het ondanks de aanwezige tijdsdruk niet gladjes. Net als in Eindhoven konden de ingepakte fietsen niet in de scanner, dus dat werd weer uitpakken. Het was volkomen duidelijk dat het dienstdoende personeel nog nooit een fiets gezien had die ook daadwerkelijk in het vliegtuig moest. We hebben wel 15 hoofdschuddende Paellavreters (Sorry, Spaanse dames en heren) gezien.
Met een bloeddruk van 200/140 ploffen we om 6.30, als allerlaatste in het vliegtuig. Een geluk: de 3 stoelen achterin waren voor ons gereserveerd. Hetty valt, tegen het raam aan, acuut in slaap en neemt 2 1/2 stoel in beslag. Ik neem genoegen met wat overblijft.

Zittend in het vliegtuig geef ik mezelf hooguit 50% kans dat de fietsen ook daadwerkelijk mee zijn, maar als we 2 1/2 later uitstappen is het eerste wat we zien dat de fietsen worden uitgeladen. Dat is op zich wel logisch, wat die waren als aller, aller, allerlaatste ingeladen en moeten tegen de deur aan gestaan hebben.

Terug