Mostertocht Parijs-Zevenbergen op Santos Race-Light.

Parijs-Zevenbergen
Op 1e pinksterdag vertrekt Lauran van Parijs naar Zevenbergen. Natuurlijk op de fiets met een groep mensen van de Moerdijk Riders en van ATM. Een tocht van 420 km in 7 etappes. Het is zijn persoonlijke uitdaging van deze tocht zoveel mogelijk te fietsen. Hij heeft flink sponsorgeld ingezameld voor de Roparun en nog flinker getraind.

Zijn Santos Race Lite is in de wielergroep een aparte. Met z'n Rohlofnaaf, riem, spatborden, slot en zelfs uitstekende verlichting valt hij wel op. Maar minder snel.... Nee!

Zoals je ziet heeft ook Bikefeeling gesponsord.

Verslag van Lauran:

Met Pinksteren hebben Frank, John, Anthony, Ramon en ik de fietstocht Parijs - Zevenbergen gereden samen met de Moerdijk Riders, een wielerploeg uit, je raadt het al: Zevenbergen. 420 km, Opgedeeld in 7 etappes van ongeveer 60 km.
Was dat zwaar? Nee, dat was heel zwaar!

Na de busreis in alle vroegte en een boottocht over de Seine, vertrokken we 's middags om 'n uur of half 5 net ten noorden van Parijs.

De eerste 3 etappes gingen probleemloos. Min of meer droog weer, weinig wind, wel een straf tempo en regelmatig wat hellingen, goed gezelschap ==> Prima. Nog maar 240 km te gaan.
 Daarna werd het taaier. Het zitvlak begon zeer te doen, de hellingen (die tot Brussel bleven komen) leken steeds langer, het werd saaier in het donker. John en Frank kwamen me op die lang lijkende hellingen langzaam voorbij fietsen zodat ik even aan kon pikken. Na die 4e etappe zat ik er helemaal doorheen. Gelukkig hadden we direct daarna een lange pauze van ca 3 kwartier. Er waren 2 masseurs in het team van begeleiders en 1 daarvan heeft mijn rug en mijn nek weer in de goede stand gezet. Ook konden we eten en even gaan zitten. Zo zijn we aan de 5e etappe begonnen. Ik heb toen geen kopwerk meer gedaan, maar Ramon en vooral Anthony deden dat daarna nog volop.
 Die 5e etappe ging gewoon goed. Het tempo was wat lager, of het leek zo midden in de groep. Toen heb ik ook besloten om hem helemaal uit te fietsen.
 De 6e etappe viel tegen omdat we dwars door Antwerpen gingen met deze grote groep (33 fietsers). Veel stoplichten die we vaak niet met de hele groep in en keer konden nemen, een tunnel onder de Schelde met een beperkte liftcapaciteit, een aantal wegopbrekingen, kortom flink wat oponthoud waardoor we wel 1 1/2 uur later aankwamen op onze laatste stopplaats in Ossendrecht. Dat terwijl we wisten dat er, in Zevenbergen, een ontvangstcomité van vrienden en familie op ons stond te wachten. De laatste pauze van een uur die we zouden gebruiken om onszelf wat op te knappen (voor zover mogelijk) hebben we ingekort tot 5 minuten en de laatste etappe werd direct i.p.v. toeristisch.
 Het waaide toen straf dus ondanks de enigszins ingekorte afstand had ik het taai. Ik kon bij de groep blijven omdat collega fietsers me uit de wind hielden soms terug naar het peloton brachten als dat nodig was. Petje af voor Anthony die toen nog gewoon op kop reed.
 Zo kwamen we toch nog redelijk op tijd in Zevenbergen aan.

Door de inzamelacties hebben de Moerdijk Riders maar liefst 22.500 euro over kunnen maken naar de Roparun. Daarvan hebben wij als ATM-ers meer dan gemiddeld bijgedragen. Dit konden we doen omdat we massaal steun hebben gekregen van vrienden, familie, klanten, toeleveranciers, ATM en onze collega's.

Frank, John, Anthony, Ramon en ik hebben een onvergetelijke fietstocht achter de rug en hebben, dankzij jullie, steun kunnen geven aan mensen met kanker die dat hard nodig hebben. Bedankt.